Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ JAMESON IRISH WHISKEY
Γνωρίστε την ιστορία μας.
Μπορεί τα ποτά μας να πίνονται σε μικρό ποτήρι, αλλά η ιστορία μας έχει μεγάλο παρελθόν. Προτείνουμε να βρείτε την αγαπημένη σας πολυθρόνα και να βολευτείτε. Θα σας γυρίσουμε πίσω στον χρόνο.
Πολύ καιρό πριν, σε μια εποχή που δεν υπήρχαν ακόμα selfies, ο John Jameson, ίδρυσε την εταιρεία μας. Γεννημένος στην Alloa της Σκωτίας το 1740, ήρθε στο Δουβλίνο στα τέλη της δεκαετίας του 1770. Τέσσερις από τους γιους του τον διαδέχθηκαν στο επάγγελμα της απόσταξης ουίσκι στην Ιρλανδία, δημιουργώντας έτσι μια οικογενειακή δυναστεία που έμελλε να διαρκέσει για πολλές γενιές. Πέθανε στις 3 Δεκεμβρίου του 1823, σε ηλικία 83 ετών. Ας δούμε, τώρα, πόσες φορές εμφανίζεται ο αριθμός 3 στην προηγούμενη πρόταση. Δεν χρειάζεται να απορήσει κανείς γιατί εξακολουθούμε να ακολουθούμε την τεχνική της τριπλής απόσταξης μέχρι και σήμερα. Είναι ένας πολύ ιδιαίτερος αριθμός για εμάς.
Το 1780, το Δουβλίνο ήταν μια πολύβουη, ζωντανή πόλη, γεμάτη ευκαιρίες — η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στην Βρετανία και την Ιρλανδία, μετά το Λονδίνο. Στη διάρκεια εκείνης της περιόδου, στο Δουβλίνο λειτουργούσαν πάνω από εκατό ζυθοποιίες και αποστακτήρια.
Ο ανταγωνισμός ήταν έντονος, όμως ο John Jameson έχτισε καλό όνομα για τον ίδιο. Παράλληλα, το ουίσκι που έφτιαχνε ξεχώριζε από τα υπόλοιπα καθώς ενσωμάτωνε το πνεύμα «Να ζεις περισσότερο και να φοβάσαι λιγότερο!» Μέχρι τη δεκαετία του 1880, το αποστακτήριο της Bow Street καταλάμβανε πάνω από 24 στρέμματα έκτασης στο κέντρο της πόλης του Δουβλίνου.
Φορολογία. Μια από τις αναπόφευκτες αλήθειες της ζωής. Ακόμα και τότε. Μεταξύ 1785 και 1825, ο κάθε ποτοποιός πλήρωνε δασμούς επί των σιτηρών καθώς και επί του αλκοόλ, επομένως ήταν φυσικό να επιδιώκουν να χρησιμοποιούν μικρότερες ποσότητες κριθαριού στην διαδικασία παραγωγής τους. Ο John, θέλοντας να αποφύγει την υπερβολική φορολογία, άρχισε να πειραματίζεται με συνδυασμούς πολτών από βυνοποιημένο και μη βυνοποιημένο κριθάρι. Σύντομα, το κοινό άρχισε να προτιμά αυτόν τον τύπο ουίσκι, σε βαθμό μάλιστα που το εισαγόμενο σκωτσέζικο ουίσκι από βυνοποιημένα σιτηρά ήταν δύσκολο να πουληθεί στο Δουβλίνο και οι ποτοποιοί του Δουβλίνου που έφτιαχναν ουίσκι από βυνοποιημένα σιτηρά αντιμετώπιζαν δυσκολίες στην πώλησή του.
Ακόμα ένας John αναλαμβάνει τα ηνία της εταιρίας. Ανέλαβε την ηγεσία του αποστακτήριου της Bow Street από τον πατέρα του το 1804 και εστίασε τις προσπάθειές του στο να προετοιμάσει το έδαφος για την ανάπτυξη που έμελλε να βιώσει το Jameson κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Μας άφησε μια σειρά από σημειωματάρια με δικούς του συνδυασμούς πολτών (συνταγές) για το Jameson ουίσκι.
Ο τρίτος κατά σειρά John Jameson που ανέλαβε το αποστακτήριο της Bow Street. Ακόμα μια παράδοση που μας φάνηκε χρήσιμη. Ο John ήταν ειρηνοδίκης, ανώτατος δικαστικός αξιωματούχος και εξέχον μέλος της κοινωνίας του Δουβλίνου. Σπούδασε στο Trinity College και έμενε στην St Marnock’s Portmarnock, μια κομητεία του Δουβλίνου, με τη σύζυγό του, Anne.
Μέχρι το 1870, το αποστακτήριο της Bow Street ήταν κυριολεκτικά μια πόλη μέσα σε μια άλλη πόλη, καθώς απασχολούσε εκατοντάδες εργαζόμενους, όπως βαρελοποιούς, ξυλουργούς, σιδηρουργούς, βαφείς και τεχνίτες λιθοδόμους — ακόμη και μερικές γάτες! Η ευρύτερη περιοχή του Smithfield εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να είναι περιοχή γνωστή για τις τέχνες.
Γνωστός ως Jack, ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του με περισσότερους από έναν τρόπους. Όπως και εκείνος, ήταν ειρηνοδίκης και ανώτατος δικαστικός αξιωματούχος του Δουβλίνου, καθώς επίσης και ένας από τους επιτρόπους του οργανισμού Irish Lights, ο οποίος είχε την ευθύνη διαχείρισης των φάρων στις ιρλανδικές ακτές. Παντρεύτηκε δύο φορές, την Elizabeth Banfield και τη Mary Haig, αλλά δεν έκανε παιδιά.
Η John Jameson & Son συστάθηκε ως εταιρεία περιορισμένης ευθύνης το 1891 και έκτοτε η λέξη «Limited» αναγραφόταν στις ετικέτες. Η ετικέτα στον λαιμό της φιάλης τροποποιήθηκε το 1891, για να υποδηλώνει τη μορφή της εταιρείας ως περιορισμένης ευθύνης (στην υγειά των δικηγόρων).
Το σύστημα με τους αστερίσκους, που δηλώνουν την παλαίωση, χρησιμοποιήθηκε στο ουίσκι 7 ετών της εταιρείας σε ορισμένες αγορές ήδη από το 1885. Μέχρι και σήμερα, αν κοιτάξετε προσεκτικά θα δείτε ένα αστέρι να λάμπει.
Τα εξωτερικά τοιχώματα του αποστακτηρίου αντανακλούσαν θερμότητα από τη διαδικασία της απόσταξης, προσελκύοντας ορισμένους ντόπιους που προσπαθούσαν να βρουν εκεί λίγη ζεστασιά.
Ο Βασιλιάς Εδουάρδος VII ανέβηκε στον θρόνο της Ιρλανδίας το 1901 και μέσα στην σύντομη βασιλείας του η John Jameson & Son έλαβε άδεια χρήσης του βασιλικού εμβλήματος (Royal Warrant).
Ένας από τους γίγαντες στην παγκόσμια αγορά της απόσταξης ουίσκι, ο Rt Hon Andrew Jameson κατείχε πολλές θέσεις στην τοπική κυβέρνηση και ήταν γνωστός ως προστάτης των τεχνών. Ως επιχειρηματίας απολάμβανε διεθνούς εκτίμησης και ήταν στενός φίλος του Προέδρου των ΗΠΑ Teddy Roosevelt. Ως αναγνώριση της αξίας του, ο Andrew Jameson αναδείχτηκε σε γερουσιαστή στην πρώτη Ιρλανδική Γερουσία μετά την ανακήρυξή της Δημοκρατίας. Υπηρέτησε μαζί με τον ποιητή WB Yeats, ο οποίος ήταν παλιός οικογενειακός φίλος.
Το 1916 έγινε η Εξέγερση του Πάσχα στο Δουβλίνο και το αποστακτήριο της Bow Street, που βρισκόταν σε μια από τις κύριες ζώνες των συγκρούσεων, αποτέλεσε το ιδανικό σημείο για έναν εθελοντή ελεύθερο σκοπευτή που επέβλεπε τις έντονες μάχες στη North King Street (ένα αποστακτήριο ουίσκι δεν είναι το χειρότερο μέρος όπου μπορεί να καταφύγει κάποιος για μερικές μέρες). Το αποστακτήριο και το προσωπικό υπέστησαν λίγες σχετικά απώλειες κατά την Εξέγερση.
Μια έλλειψη κάρβουνου λόγω του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου επηρέασε πάνω από 800.000 ανθρώπους. Ταυτόχρονα, υπήρξε ένα ξέσπασμα του θανατηφόρου ιού γρίπης που επηρέασε σημαντικά την παραγωγή του αποστακτήριου και τις δυνατότητες παραδόσεων.
Έλλειψη καλαμποκιού
Για ένα ποτό που περηφανεύεται για την απαλή γεύση του, αυτή ήταν μια σκληρή χρονιά. Το Αποστακτήριο Jameson έκλεισε από το 1917 έως το 1918 λόγω της έλλειψης καλαμποκιού που προκλήθηκε από τον πόλεμο.
Το αποστακτήριο επεκτάθηκε πέρα από την αρχική έκταση στο Smithfield και επεκτάθηκε σε ένα χοιροστάσιο, όπου γινόταν επεξεργασία συντήρησης του χοιρινού κρέατος. Ακόμα και όταν δεν υπήρχαν πια γουρούνια, το όνομα παρέμεινε.
Μετά την άρση των περιορισμών το 1919, το αποστακτήριο έλαβε άδεια να ξεκινήσει ξανά την παραγωγή, με αποτέλεσμα να γίνουν 34 κύκλοι απόσταξης — ο μεγαλύτερος αριθμός έως και σήμερα. Η εταιρεία είχε ζωντανέψει ξανά.
Από το 1920 έως το 1933, επιβλήθηκε ποτοαπαγόρευση στο σύνολο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, με αποτέλεσμα να κλείσει μία από τις πλέον υποσχόμενες αγορές ουίσκι σχεδόν εν μία νυκτί. Έξι χρόνια μετά την ποτοαπαγόρευση, ξέσπασε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος και επιβλήθηκε απαγόρευση υπερατλαντικών μεταφορών, εμποδίζοντας σημαντικά τις διανομές μας.
Αν κοιτάξετε προσεκτικά τη φιάλη μας, θα δείτε ένα ανθρωπάκι με ένα ανάγλυφο βαρέλι πάνω στο γυαλί. Συμβολίζει τους σκληρά εργαζόμενους, στο παρελθόν και σήμερα, που δημιουργούν το ουίσκι μας από την αρχή μέχρι το τελικό προϊόν. Ο «άνθρωπος με το βαρέλι» / βαρελοποιός προέρχεται από το ξακουστό λονδρέζικο διαφημιστικό γραφείο W. S. Crawford στις αρχές του 20ου αιώνα. Ο διάσημος γραφίστας και καλλιτέχνης Edward McKnight Kauffer που εργαζόταν για την Crawford στα τέλη της δεκαετίας του 1920 δημιούργησε καλλιτεχνικό υλικό για την καμπάνια του John Jameson Whiskey.
Οι βαρελοποιοί έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση σε μια διαφημιστική καμπάνια στη Μεγάλη Βρετανία το 1927. Το 1928, αποφασίστηκε να προστεθεί μια ετικέτα στη βάση της φιάλης που θα απεικόνιζε τους ανθρώπους με το βαρέλι σε φιάλες μεγάλου μεγέθους. Από το 1930, αυτό εφαρμόστηκε σε όλες τις εμφιαλώσεις προς εξαγωγή.
Η ζημιά που προκαλούσαν λαθρέμποροι και ανέντιμοι πωλητές οι οποίοι αραίωναν το ουίσκι Jameson με νερό είχε μακρόχρονες συνέπειες, καθώς αμαυρώθηκε η κατηγορία του ιρλανδικού ουίσκι και η φήμη του για την ποιότητα που το συνόδευε.
Δισέγγονος του ιδρυτή της εταιρείας μας, ο οποίος εκτός από την τέχνη του αποσταγματοποιού την οποία ακολούθησε, υπηρέτησε με τον βαθμό του λοχαγού στο Σώμα Μηχανικού του Η.Β. και συμμετείχε σε πολεμικές επιχειρήσεις στη Νότια Αφρική κατά τον Πόλεμο των Μπόερς. Παντρεύτηκε την Anne Dunn και η κατοικία τους ήταν στο Malahide, στην κομητεία του Δουβλίνου.
Πολλές γενιές οικογενειών εργάστηκαν στο αποστακτήριο του Jameson στην Bow Street. Οι διάφορες θέσεις εργασίας, όπως ξυλουργοί, σιδηρουργοί, συντηρητές, βαφείς και άλλες, περνούσαν από πατέρα σε γιο. Μετά την πρόσληψη, οι εργαζόμενοι συνήθως κρατούσαν τη θέση τους για όλη τους τη ζωή.
Εκτός από το ότι υπήρξε ο τελευταίος άμεσος απόγονος του ιδρυτή της Bow Street που ανέλαβε τα ηνία της εταιρείας, λέγεται ότι ο Aleck Crichton ήταν επίσης ο τελευταίος άνθρωπος που χρησιμοποίησε το δωμάτιο ύπνου που είχε παραμείνει στις εγκαταστάσεις για τον υπεύθυνο απόσταξης που είχε τη νυχτερινή βάρδια. Ως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρίας John Jameson & Son, επέβλεψε τη συγχώνευση της εταιρείας με δύο άλλα αποστακτήρια το 1966, δημιουργώντας την Irish Distillers Limited.
Ακούγεται απίστευτο, αλλά μέχρι το 1963 δεν εμφιαλώναμε μόνοι μας το ουίσκι μας. Το πρώτο ουίσκι Jameson που εμφιαλώθηκε στην Bow Street λανσαρίστηκε ως Crested Ten. Εκείνη την εποχή, το Jameson ήταν διαθέσιμο σε 68 αγορές σε όλο τον κόσμο, με εξαγωγές 15.000 κιβωτίων ετησίως στις ΗΠΑ. Τώρα είχε έρθει η ώρα να αποκτήσουμε πλήρη έλεγχο της διαδικασίας, από τον σπόρο των σιτηρών μέχρι το ποτήρι.
Για χρόνια, η Jameson είχε μια επιχείρηση εμφιάλωσης στο Λονδίνο ώστε να εξυπηρετεί τις εξαγωγικές αγορές, αλλά το ιρλανδέζικο μοντέλο ήταν ανέκαθεν η πώληση σε βαρέλια σε μεταπωλητές που χρησιμοποιούσαν δικά τους βαρέλια. Το Jameson Ten ήταν το πρώτο ουίσκι του Jameson που εμφιαλώθηκε στο αποστακτήριο. Έναν χρόνο μετά το λανσάρισμά του, το Jameson Ten μετονομάστηκε σε «Crested Ten» και αυτή η ονομασία παρέμεινε μέχρι το 2016. Τώρα μπορείτε να απολαύσετε ένα ποτήρι Crested στο μπαρ JJ’s! Ευτυχώς, δεν υπάρχει πια λόγος να ανησυχείτε για ανέντιμους μπαρτέντερ.
Στις 5 Ιουνίου του 1970, παράχθηκαν οι τελευταίες σταγόνες ουίσκι με απόσταξη σε άμβυκα στο αποστακτήριο του Jameson στην Bow Street, κλείνοντας έτσι σχεδόν 200 χρόνια παραγωγής ουίσκι στην περιοχή Dublin 7. Αργότερα θα γινόταν το «πνευματικό σπίτι» μας. Και αργότερα, τόπος επίσκεψης εκατομμυρίων ανθρώπων. Όμως, πήγαμε αρκετά μπροστά.
Αυτή η σχεδίαση της ετικέτας πέρασε πολλά χρόνια στα ράφια μέχρι το 1987.
Η ανοδική πορεία και η απήχηση του ιρλανδέζικου ουίσκι σήμαινε ότι χρειαζόμασταν μεγαλύτερο χώρο για να φτιάχνουμε τα ουίσκι μας. Το 1975 μεταφερθήκαμε από την Bow Street στο Midleton, στην κομητεία Cork. Μέχρι και σήμερα κάθε σταγόνα Jameson που απολαμβάνουν οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο προέρχεται από εδώ.
Αυτή η ετικέτα σχεδιάστηκε από το γραφείο Minale Tattersfield του Λονδίνου. Επανέφερε τους βαρελοποιούς, οι οποίοι έκτοτε παραμένουν ως βασικό στοιχείο της φιάλης.
Το αποστακτήριο παρέμεινε κλειστό και άρχισε να ερειπώνεται, ενώ αργότερα μια πυρκαγιά κατέστρεψε τις εγκαταστάσεις. Ακόμα και σήμερα μας είναι δύσκολο να μιλήσουμε για αυτό.
Το παλιό αποστακτήριο του Jameson άνοιξε ξανά ως κέντρο επισκεπτών το 1997 και δέχτηκε σημαντικές βελτιώσεις μετά από μια ριζική ανακαίνιση το 2007.
Κατόπιν πιέσεων από ορισμένους λάτρεις της ιστιοπλοΐας για το Jameson, το πλοίο στο έμβλημα ανασχεδιάστηκε το 2006 ώστε να έχει δύο πανιά και να είναι πιο ακριβές ως προς την αναπαράσταση, αλλά επίσης και καλύτερο σε όρους αξιοπλοΐας, εάν υλοποιηθεί σε πραγματικό μέγεθος.
Δεν συνηθίζουμε να παινευόμαστε, αλλά το 2018 νιώσαμε υπερήφανοι και για έναν άλλο λόγο πέρα από το ουίσκι μας. Και αυτό σημαίνει πολλά. Το Jameson Distillery Bow St. έλαβε το βραβείο «World’s Leading Distillery Tour» στην 25η τελετή απονομής των World Travel Awards. Αναγνωρίζοντας την προσπάθεια όλων των βαρελοποιών της Bow St.
Τα καταφέρατε. Μετά από τόσο scroll, ελπίζουμε να βάλατε ένα Jameson ποτό.
Sláinte!
Οι πιο πρόσφατες ανακαινίσεις επικεντρώνονται στην ανάδειξη της ζωντανής κληρονομιάς του John Jameson και στις ιστορίες των ανθρώπων που βοήθησαν να χτιστεί αυτή. Και, φυσικά, τιμούμε και τους ανθρώπους που συνεχίζουν να καινοτομούν για το μέλλον του καλύτερου ιρλανδικού ουίσκι στο Midleton.
